Świętujemy błędy, zamiast sukcesów - relacja

Konferencję z ramienia Uniwersytetu Ekonomicznego otworzył prof. Paweł Cabała, a zaraz potem w spotkanie wprowadzili nas Piotr Golonka i Krzysztof Pawłowski z Lean Action Plan. Pierwszą prelegentką była Katarzyna Smoleń-Drzazga, która rozszyfrowywała obraz „nieznajomego" klienta. Pytała: dlaczego chcemy wydać na starcie pieniądze na „ślub” z całkowicie nieznanym nam klientem? Wprowadziła pojęcie Lean UX Research – czyli metody wprowadzania nowych usług i produktów na rynek. Korzystając z pętli sprawdzającej, odkrywamy czy nasz pomysł kogokolwiek zainteresuje i czy coś, co jest świetne w naszej wizji, da się w ogóle używać. Słowem, jaki jest User Experience (UX) naszego narzędzia. Na przykładzie aplikacji dla działów HR prelegentka pokazała jak uniknięto wydania około 800 tys. zł na stworzenie narzędzia, które było piękne w zamyśle, jednak zupełnie nie było dopasowane do sposobu pracy tej grupy zawodowej.



Na rynku transportowym obecnie brakuje już 25 tys. kierowców, a jednocześnie efektywność jest bardzo nierównomierna. Anna Potoczna reprezentująca firmę Infracht – proponuje stosowanie w tym zakresie oprogramowania, jako remedium na kilka bolączek trapiących logistyków. Niepunktualni kierowcy, pomyłki, nie przekazane na czas informacje – to wszystko pogłębia problem niskiej efektywności transportu. Jak wspomniała prelegentka, natychmiastowe informacje generowane przez oprogramowanie były w stanie wpłynąć, na teoretycznie tak losowy parametr, jak spóźnienia kierowców, który w jednym przypadku poprawił się nawet o 60%.

Widzimy design, ale musimy spojrzeć głębiej

Dr Michał Kracik z Exeon pokazał całościowy proces rozwoju nowego produktu. Jak mówił, to co pojawia się na pierwszej prototypowej makiecie, bardzo mocno różni się od finalnego produktu. Zwraca uwagę, by pamiętać o całej otoczce produktu, czyli jak go późnej zapakujemy, jak będziemy transportować, a przede wszystkim, kto po kolei i jak wyprodukuje poszczególne jego części. Jeśli tego nie dopatrzymy, to może być element przyczyniający się do upadku projektu. Innym aspektem jest fakt, że produkt będzie też trzeba później serwisować. Przedsiębiorcy zachwyceni designem i możliwościami swojego nowego pomysły, zapominają o tym, powodując, że produkt ostatecznie stanie się nierentowny.



Kolejnym prelegentem był Dawid Dąbal z FlexSim Intermarium. Ostrzegał uczestników przed poddawaniu się wizjom snutym w myślach o automatyzacji, zastępującej ludzi. Bazując na wcześniejszych doświadczeniach, wspominał o przykładach zamontowania w zakładach „autostrady przenośników” – drogich systemach, które miały zastąpić człowieka w przenoszeniu produktów na hali, a po wdrożeniu okazywało się, że teoretycznie dopracowany proces, nie zadziałał. Po wydaniu pieniędzy na wózek samojezdny, bądź taśmy transporotwe, okazywało się, że operator robił projektowany przepływ taniej i sprawniej. Prelegent polecił tu odrobić pracę domową, którą w jego przypadku jest propozycja przełożenia rzeczywistości z głowy i liczb, do komputera, a dokładniej programu symulującego proces w czasie rzeczywistym. Jednak, jak mówił największym wrogiem, by móc taką symulację przeprowadzić, jest brak standardów. Jeśli mówimy, że każda osoba wykonuje jedną operację w różny sposób – to właściwie nie ma co myśleć o uzyskaniu godnych zaufania wyników symulacji.

Sesje mastermind – nowe spojrzenie na mój problem

Kolejnym punktem były sesje mastermind, podczas których uczestnicy mieli możliwość bliższego wzajemnego poznania się, ale też rzucenie nowego światła na problemy, z którymi mierzą się w swojej codziennej pracy. Wśród omówionych tematów pojawiły się zarówno szerokie aspekty miękkie, dotyczące motywowania do składania pomysłów, premiowania, poprzez tematy dotyczące możliwości automatyzacji problematycznego stanowiska, aż po przykłady skomplikowanych problemów wydziałowych. Uczestnicy w grupach weszli w tak głębokie dyskusje, że wielu z nich nie spieszyło się z wyjściem na przerwę.



Następnie powróciliśmy do głównej sali, gdzie prelegenci z ZMM Maxpol - Paweł Dobek, Ewelina Wyczewska i Paulina Borowiec - przedstawili w jaki sposób wdrażają między innymi 5S, SMED. Bardzo szczegółowo przeszliśmy przez etapy przeprowadzania szybszych przezbrojeń oraz realizowanego projektu TPM na wtryskarkach. W ciekawy sposób przeszliśmy też przez etap oporu, który pojawiał wśród załogi w momencie ujawniania awarii. Kolejnym dużym wydarzeniem było mapowanie procesu nowo wdrażanego projektu. W efekcie tak szczegółowej analizy wydajność operacji z tego procesu zwiększono nawet o 50%-80%.

Lean, kiedy przychodzi duże zamówienie

Przedostatnią prezentację rozpoczął prezes Unimet Automotive - Tomasz Gadomski. Jak mówił, wiele polskich firm otrzymało poprzez obecne otoczenie biznesowe szanse ogromnego rozwoju, ale zamiast szczęśliwej produkcji nowych, dużo większych zamówień, musiały stanąć i zastanowić się jak dalej funkcjonować. Podobnie stało się w 2015 roku z Unimetem i wtedy do akcji w zakładzie wszedł Lean Management. Kolejni pracownicy – Łukasz Pietrzak, Artur Wituś, Leszek Wołdziński - opowiadali jak w ich poszczególnych obszarach zmieniło się zarządzanie procesami.



Ostatnim prelegentem był Krzysztof Dobrowolski - prowadzący bloga "Lean Jest dla Ludzi", starający się pokazać przełomowy punkt, w którym kolejne osoby przyłączają się do nowych działań – w tym takiej zmiany jak wprowadzanie zasad standaryzacji, ciągłego doskonalenia. Krzewienie przykładu i pokazywanie swoim postępowaniem oraz pokazywanie tego w taki sposób, by byli w stanie nas naśladować, jest etapem bardzo wymagającym. Lider musi być odważny i zdeterminowany - bo będzie narażony na nieprzyjazne spojrzenia innych przez dłuższy czas. Większość na początku będzie bliższa pozycji "po co to burzyć, jak działamy już tyle lat". Dołączą się dopiero w momencie, kiedy wiedzą, że jest to już dosyć bezpieczne. Dlatego, jak mówił Krzysztof Dobrowolski - to, co robimy w tym pierwszym etapie, musi być szczególnie zrozumiałe.

Ostatnim punktem była debata prelegentów wraz z pytaniami od uczestników. Jednym z poruszonych była m.in. kultura przedsiębiorstwa, a ta – jak mówili paneliści – „nigdy się nie kończy”. To poziom adaptacji do zmieniających się warunków biznesowych i tak jak one, także kultura będzie mniej lub bardziej podatna na wahania. Pamiętać również trzeba o tym, co pokazali prelegenci tego dnia, że możemy wpaść także w taką pułapkę, że kultura firmy będzie się różnić nawet pomiędzy poszczególnymi jej wydziałami. To, co ją tworzy, to konsekwencja w przestrzeganiu standardów, świadomość zarządzających na temat postępowania z pracownikami i problemami, ale też świętowanie sukcesów, skupianie się na tym, co jest dobre - zapominamy o tym, my w Polsce, gdzie częściej "świętujemy" błędy – w tym sensie, że robimy wielkie widowsko wokół niego, zamiast przeciwdziałania w ustalony, metodyczny sposób.