Technologiczny przeskok i pokonywanie barier - relacja Smart Factory World

Głównym tematem konferencji była odpowiedź na pytanie: „W jaki sposób przygotować firmy produkcyjne do postfizycznego świata, czyli wprowadzenia cyfryzacji”. Mowa oczywiście o wprowadzaniu przemysłu 4.0.

Pierwszym prelegentem był gość zagranicy, prof. Sergei Ikovenko z Massachusetts Institute of Technology, który wgłębił nas w świat życia produktu, pokazując jak nim zarzadzać, jeśli w dzisiejszym świecie, jest on drastycznie skrócony. Odniósł się również do samej niestabilności, podkreślając, że słowo to ma złe konotacje, ale tak naprawdę, jeśli coś jest niestabilne, może być w efekcie kontrolowalne i to na tym powinniśmy się skupić.



Podczas konferencji Przemysław Ozga, redaktor naczelny Production Manager, zadał pytanie do ekspertów – którzy na co dzień mają do czynienia z cyfryzacją oraz wprowadzają ją w firmach – Ewy Jaśkowiak, Lucyny Michniewicz-Ślaskiej oraz Jarosława Zarychta.

Pytanie brzmiało następująco: „Firmy nie zastanawiają się czy przemysł 4.0 jest potrzebny, tylko od czego zacząć. Jakie są bariery?”.

Bariery nie tkwią w robotach?

Eksperci wymienili cztery główne bariery: mentalność, brak kompetencji, bezwładność, budżet.

Lucyna Michniewicz-Ślaska opowiedziała jaką metodą najlepiej wdrażać cyfryzację w firmie. Mowa o metodzie bąblowania wymyślonej przez Andrzeja Nowaka. Jej celem jest powstawanie, a następnie wdrażanie kolejnych małych projektów bez pomocy firm zewnętrznych.

Jedną ze wskazówek panelistów jest również pozwolenie na większą władzę na niższym szczeblu przedsiębiorstwa, połączenie działów przedsiębiorstwa z branżą IT poprzez tworzenie mniejszych zespołów pracowniczych z różnych działów oraz otwierania się na poznawanie działów organizacji niezwiązane z naszym rodzimym działem.

Główne pozytywy, jakie niesie za sobą wprowadzenia przemysłu 4.0, to możliwe gromadzenie ogromnej ilości danych, właściwie bez ograniczeń, ale także skalowalność i elastyczność. Dodatkowo, rozwiązania te przynoszą nam możliwość szybkiego działania, uzyskanie łatwego dostępu do informacji dla każdego pracownika. Firmy zyskują też duże pole doświadczalne, które pozwala na przeprowadzanie zawansowanych symulacji jeszcze przed wdrożeniem planowanych zmian.

Technoentuzjaści i technosceptycy

Radosław Bondarczuk z Polpharma twierdzi, że nie należy dawać technologii bez wstępnego i długofalowego przeszkolenia pracownika – „Najpierw trzeba nauczyć ludzi korzystania z technologii, potem dostosować technologię do struktury naszej firmy, a dopiero na końcu wprowadzić narzędzie technologiczne”.

Rafał Bernatek z EY Academy of Business przeprowadził nas przez szereg pytań związanych z gotowością do adaptacji cyfrowych technologii, ankietując na żywo uczestników konferencji. Wśród słuchaczy, technosceptyków było bardzo niewielu, za to znacznie więcej technoentuzjastów oraz osób wybrednie korzystające z nowych technologii.



O innym obszarze, w którym sztuczna inteligencja wspomaga nas wraz z rozwojem firmy opowiedział Grzegorz Skowronek z IPO System. Wprowadził nas w sytuację, w której zakładamy produkcję, jest dobrze, ale rośniemy i zaczynamy tracić pełen obraz firmy. Powołujemy dział planowania i zaczyna się przekładanie zleceń produkcyjnych, dorzucanie priorytetowych zadań, zmiany planów i niekończące się jego edytowanie.

Grzegorz Skowronek zwraca uwagę, że warto myśleć odwrotnie i przestać planować, a zamiast tego panować nad zmienną produkcją. Z tego założenia wychodził on z zespołem tworząc oprogramowanie, którego zadaniem nie jest planowanie, ale przydzielanie zadań pracownikom, stale dostosowując produkcję do spływających zamówień.

Sprzeczne oczekiwania rynku

Paweł Siembab z Dassault Systemes zwrócił uwagę na to, co przynosi rynek – oczekiwanie indywidualizacji produktu, ale jednocześnie dobrej ceny i szybkiej dostawy. Ukazał również, jak się zmieniło funkcjonowanie samych firm.

Z jednej strony wyzwaniem są pracownicy, którzy mają problem z czytaniem rysunku płaskiego, a z drugiej – potrzeba tworzenia nowych produktów, których dotąd nie było, a których cykl życia z pewnością nie będzie trwał piętnaście lat, jak kiedyś. Świat projektowania i tworzenia produktów jest dynamiczny, jak nigdy dotąd.



Jak wiele czynności przy komputerze wymaga obecnie przeklikiwania, przepisywania, weryfikacji, przenoszenia. One nieustannie są w naszych procesach – mówił Piotr Krzysztoporski z Mindbox. Wspominając jego słowa – robotyzacja procesów biurowych w połączeniu z MES i ERP oszczędza czas potrzebny w decyzji, co i za ile wyprodukować.

Na przedstawionym przykładzie zilustrował nam, w jaki sposób praktykowaną dotychczas w pewnej firmie kilkudniową analizę zamieniono w piętnastominutową ścieżkę decyzyjną wspomaganą poprzez Al i robotyzację tego procesu.

Duże zmiany małymi krokami

Jakub Kwiatkowski z Mitsubishi Electric Europe uważa, że fabrykę przyszłości trzeba budować małymi krokami. Co się tyczy Kaizen, czyli dążenie do zmian małymi krokami.

Prelegent podczas przykładów wprowadzania przemysłu 4.0 wspominał o systemie modułowym e-Factory Information Center, który składa się z OSM (Operational Status Monitor), LTA (Lost Time Analysis), AMB (Alarm Management Basic) oraz OEE (Overall Equipment Effectiveness).



Na ostatniej prelekcji pierwszego dnia konferencji mieliśmy przyjemność wysłuchać Krzysztofa Sarneckiego – konsultanta strategicznego Quest Change Managers.

Według Krzysztofa najlepszy opis przemysłu 4.0 to: „Małżeństwo technologii z umiejętnościami miękkimi”.

W tylu zmianach musimy również pamiętać, że naszą odpowiedzialnością jest dbałość o człowieka, dlatego „nie należy przygotowywać drogi dla dziecka, tylko przygotowywać dziecko do drogi”.

W tym przypadku dzieci to pracownicy i ważne jest to, aby ludzi odpowiednio przygotować do korzystania z nowoczesnych technologii.

Ślad węglowy i nowe wyzwania firm

Drugiego dnia konferencje otwierała prelekcja Janusza Piechocińskiego, który przedstawił istotę łańcucha dostaw między państwami europejskimi a azjatyckimi. Opowiedział o idących zmianach związanych z transportem wodnym – wymuszeniu na dostawcach mniejszej prędkości przemieszczania się statków towarowych, co ma wpłynąć na zmniejszenie śladu węglowego.

Katarzyna Żuraw oraz Rafał Mikuła z Human Group przedstawili podczas swojego wystąpienia nowy sposób na motywowanie pracowników.

Prelegenci pokazali możliwości jakie niesie za sobą wprowadzenie grywalizacji, czyli sposobu angażowania pracowników w różne zadania np. poprzez aplikację. Każdy pracownik np. pakujący produkt do pudełka w zależności od ilości zapakowanych produktów, będzie dostawał punkty.

Pracownik osiągając kolejne rangi zależne od ilości zebranych punktów, zostaje dodatkowo nagrodzony. Do wymienianych przez prelegentów pozytywów zastosowania grywalizacji, możemy zaliczyć mniejszą rotację kadr oraz odkrycie nowych talentów drzemiących w pracownikach.



W prelekcji, którą przygotował Radosław Siwiec z Comarch przeanalizowaliśmy kilka elementów zarządzania firmą, w których technologia okazała się kluczem do możliwości szybszego działania. Przykładowo, jak mówił prelegent, w przechodzeniu cyklu PDCA brakowało mu natychmiastowego spływu danych, pokazujących jaki jest efekt zmian. Przemysł 4.0 daje te dane w czasie rzeczywistym.

Innym przykładem jest wspomaganie analizy procesów. Radosław Siwiec podał przykład, gdzie system zdalnego monitoringu maszyn zweryfikował i wyznaczył wąskie gardła. Mówił też o sprawnym sposobie na wdrażanie rozwiązań przemysłu 4.0, które w jego opinii nie może być efektywne bez wykorzystania Pareto i wykonania pilotażu pozwalającego na szybką eliminację problemów w jednym miejscu.

Pomoc tu i teraz, nawet z daleka

Podczas kolejnej debaty o tematyce „Człowiek w dobie inteligentnych fabryk” mogliśmy posłuchać opinii Tomasza Bereźnickiego z DPC Polska, Sławomira Kluszczyńskiego z Lotte Wedel oraz Ewy Jaśkowiak z Chmury Krajowej.

Jak zauważył Sławomir Kluszczyński obecnie jest coraz więcej automatyzacji i nowoczesnych technologii, niestety za mało wykwalifikowanych pracowników do obsługi tych maszyn.



Kluczowy jest rozwój technologii tak, żeby odpowiednio „zagospodarować pracownika”, na przykład w sytuacji, gdy pracownik zajmujący się serwisem maszyn, będąc nawet w innym kraju, mógł w czasie rzeczywistym pomagać pracownikowi w utrzymaniu ruchu podczas naprawy maszyny znajdującej się w Polsce.

Przemawiający stwierdził, iż „trudno jest okiełznać młodych pracowników, ale nie boją się oni podważać statusu quo, przez co są bardzo kreatywni i wprowadzają nowe rozwiązania oraz pomysły”.

Zmiany, na które musimy się przygotować w obecnej dobie, to pozbycie się silosów, szybszy przepływ informacji, tworzenie zespołów multifunkcyjnych.

Karoshi – problem japońskich pracowników

Konferencję zakończyła prelekcja profesora Christopha Rosera, który opowiedział na temat kultury pracy panującej w Japonii. Przedstawił wiążące się z tym problemy – a mianowicie pracoholizm.

Pracownicy, którzy pracują od rana do wieczora, przez nawet sześć dni w tygodniu. Częstą sytuacją w Japonii jest zjawisko Karoshi – czyli śmierć z przepracowania.

Dlatego tak istotne jest wprowadzenie nowych technologii, które odciążą pracę człowieka.